สิ่ง - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ เปลื้อง ณ นคร

สิ่ง  สิ่ง หมายถึง น ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ, ความมีความเป็น, เช่น สิ่งที่มีคุณค่าในสังคมอย่างหนึ่งคือ สิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ บาง สภาวะ นั้น เป็น สิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ ที่ เรียก ได้ ว่า มี บุญ บารมี สูง ยิ่ง บาง ท่าน เป็น ผู้ หมด กิเลส โดย สิ้นเชิง แล้ว การ ไป สร้าง

สิ่ง หมายถึง น ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ, ความมีความเป็น, เช่น สิ่งที่มีคุณค่าในสังคมอย่างหนึ่งคือ ภาพและความพันเกี่ยวของสรรพสิ่ง ลาดับการเรียนรู้ 1) รวบรวมองค์ความรู้ที่ได้จากการเรียนรู้ธรรมชาติแห่งชีวิต 2) เรียนรู้ธรรมชาติของปัจจัยชีวภาพอื่นที่เข้ามา

สิ่ง ละ สิ่ง ' r i Particularized , pp 1 fan ce รอก ลอง เร ด ได้ กล่าว เธอ สิ่ง ละ สิ่ง ITIVE ร Parti ul arizing , PP ปา ร์ ต กู เลย ไร ยิ่ง , กํา สิ่ง ละ สิ่ง ' r i Particularized , pp 1 fan ce รอก ลอง เร ด ได้ กล่าว เธอ สิ่ง ละ สิ่ง ITIVE ร Parti ul arizing , PP ปา ร์ ต กู เลย ไร ยิ่ง , กํา